Van de kerkenraad, deel 8

Beste gemeenteleden en vrienden van De Fontein,

Het was maandagavond een vreemde gewaarwording  de Dodenherdenking bij het Nationale Moment in Amsterdam met een nagenoeg lege Dam te zien.  Ook hier in Leeuwarden werd de herdenking in een vrijwel lege Prinsentuin gehouden. Dit hebben wij nog niet eerder meegemaakt, en ik hoop van ganser harte dat het bij deze ene keer zal blijven.

Herdenken is een gezamenlijk beleven van verleden, heden en kijken naar  de toekomst. Thuis achter de buis is een noodmaatregel die het deze keer mogelijk maakte de herdenking op “afstand” te volgen. Herdenken is ook een bewust zijn van de vreselijke situatie die 75 jaar geleden werd beëindigd. Sporen van de oorlog ‘40-’45 zijn nog steeds nadrukkelijk – en soms verborgen -  aanwezig hier in Leeuwarden. Tijdens mijn wandelingen door de stad word ik daar elke keer weer bij bepaald. Het beeldje in de Prinsentuin van een koerierster tijdens de oorlog is daar één van.

Vaak hebben wij ook de verhalen van  - onze inmiddels overleden broeder – Gerrit Fokkema gehoord over de Overval op het Huis van Bewaring. Zelfs bij de Duitse bezetter dwong het bewondering af! Maar waar ik altijd door getroffen word, is het Joods monument op het Jacobijnerkerkhof, hoek A.S. Levissonstraat. Het monument staat voor de voormalige Joodse Dusnusschool. Voor de school staat een zuil (Mezoeza) opgebouwd uit zeventien ringen en een Klaagmuur. De voorzijde van het monument "de Mezoeza" bevat fragmenten van de laatste kerkenraadsvergadering van 8 december 1942 tijdens Chanoeka. Daaronder de Davidsster. De achterzijde van de Mezoeza bevat de namen van de straten waar de weggevoerde Joodse stadsgenoten eens woonden. ( bron : https://www.tracesofwar.nl/sights/7673/Joods-Monument-Leeuwarden.htm  ) 

Voor wie dat goed gaat bestuderen, is het beklemmend te ontdekken dat de Joodse burgers van Leeuwarden overal in de stad woonden, en dus niet alleen in het centrum van de stad. Het hadden bij wijze van spreken nu onze buren kunnen zijn! Vrijwel allemaal weggevoerd en om het leven gebracht. Slechts enkelen keerden er maar terug.

En dan – terwijl ik dit schrijf – vieren wij vandaag, 5 mei,  onze nationale bevrijdingsdag. Geen groot feest op het plein bij de Oldehove of op andere plekken in de stad, het is overwegend stil. Het journaal liet dat vandaag duidelijk zien.  Die stilte – en geen festiviteiten -  geeft de mogelijkheid om de focus te richten  op  “de bevrijding” die wij als christenen mogen vieren, en waarvoor wij ‘s  zondags bij elkaar komen in onze kerken. Helaas staat  het bij elkaar komen in De Fontein  op dit moment nog steeds stil.

Maar weerhoudt het ons dan ook om te vieren wat Christus als opgestane Heer voor ons betekent?  Juist niet! Des te meer is het van belang om dit in kleine kring, of gewoon thuis, te benadrukken. Het Paasfeest ligt al weer een paar weken achter ons, en het Pinksterfeest moet nog komen. Wij zitten er dus nu zo’n beetje tussen in.  

In de afgelopen dagen kwamen wij thuis al lezend terecht in Handelingen 10, de geschiedenis van Petrus en  de hoofdman over honderd met de naam Cornelius. Deze Cornelius is in dienst van de Romeinse overheid, de bezetter van het land op dat moment. En de Romeinse overheid kon wreed, zeer wreed zijn. Deze Cornelius echter onderscheidt zich door daden van ontferming en is tot God aan het bidden!

Verder in het hoofdstuk lezend, zien we dat Petrus in extase raakt tijdens het bidden op het plat dak. Door het gezicht wat Petrus krijgt wordt dan het volgende gezegd in vers 17 “Juist is Petrus helemaal vastgelopen in zichzelf, over wat het gezicht dat hij gezien heeft wel mag zijn, als zie,  de mannen die door Cornelius zijn uitgezonden vragen naar het huis van Simon en bij de poort komen staan.”  

Petrus is helemaal “vastgelopen in zichzelf”, die zin trof mij in het bijzonder. Nog niet eerder was mij dit zo opgevallen.  Wat dan volgt is voor ons van groot belang, want het heil wat in 1e instantie alleen voor de Joden bestemd is, mag nu vervolgens ook aan de “heidenen” worden gegeven . Petrus zal zich later moeten verantwoorden tegen over de apostelen en de broeders in Jeruzalem, maar in hoofdstuk 11 vers 18 staat “Als zij deze dingen horen worden zij rustig, en zij verheerlijken God en zeggen: dus ook aan de volkeren heeft God  de bekering ten leven gegeven!” 

Wát een perspectief, en wát een bemoedigend verhaal! Vanaf dat moment gaat het evangelie de wereld in!  Hier ligt voor ons dus de belofte en zekerheid dat God naar ons omziet en ons het echte leven wil geven door Jezus Christus.  Paulus beschrijft dit zo mooi in de 2e brief aan de Corinthiërs hoofdstuk 5, vers 17: “Want al wie één met Christus is, is een nieuwe schepping; al het oude is voorbijgegaan, zie het is nieuw geworden!”   

Herdenken en bevrijding, in de Bijbel kunnen wij dit in de meest pure vorm terug vinden!.  Ik wens u  in de komende week veel zegen, gezondheid, moed en  opnieuw doorzettingsvermogen toe.

Met een hartelijke groet,

Willem Dijkstra

(Bijbelgedeelten: Naardense Bijbel) 

Nagekomen nieuws:

De ‘eerste uitbraakfase’ van het coronavirus ligt achter ons, zei premier Mark Rutte op 6 mei ‘s avonds. ,”We komen nu in de fase waarin we de overgang moeten maken naar de 1,5 metersamenleving.”  -

Vanaf 1 juli gaan ook vakantieparken en campings weer open. Ook de theaters, musea, bioscopen en restaurants ( en kerken ) mogen vanaf dan weer  max. 100 personen toelaten. Onze kerkenraad / moderamen zal in de komende week hier naar moeten kijken . U wordt dan z.s.m. geïnformeerd hoe onze diensten er na 1 juli uit gaan zien. Tot die tijd zullen wij de diensten zoveel mogelijk online nog uitvoeren.