Corona heerst, maar God regeert…!
Corona heerst, en hoe. Ook wanneer je je niet laat meeslepen door angst of paniek, ook wanneer je niet wc papier hamstert of tientallen blikken bonen in huis valt, word je er natuurlijk volop mee geconfronteerd. Of je zult zélf maar in quarantaine moeten. Of erger nog, je zult maar ernstig ziek worden of zelfs een geliefde hieraan verliezen…of je zult maar ZZP´er zijn of op een andere manier het allemaal rechtstreeks in je portemonnee voelen, terwijl je dat financieel eigenlijk helemaal niet aan kan. Of plotseling merken dat je niemand meer op bezoek krijgt en een stuk eenzaamheid ervaart.
Maakt het dan eigenlijk wel verschil of je gelooft in God of niet ? Nou, niet als het gaat om of je door je geloof van dit alles gevrijwaard blijft, want dat is helaas niet zo. Het virus gaat niet – zoals ooit bij de laatste van de 10 plagen in Egypte– aan onze deurposten voorbij…
Maar heb je er dan wél wat aan als je kunt en durft te belijden: “…maar God regeert !” ?
Jazeker! Want wat geeft het een innerlijke rust, vertrouwen, moed en troost, als je dit kunt. Alles om je heen kan schudden of heftig tekeer gaan, maar wij mogen ons veilig weten in Gods hand. Ja, zelfs al zou álles je ontnomen worden: als je je tégelijkertijd geborgen weet in Zijn hand, kun je net als eens de profeet Habakuk zeggen: “al zal de vijgeboom niet bloeien…al zal er geen koren op de akkers staan…toch zal ik juichen voor de Heer, jubelen voor de God van mijn heil, God de Heer is mijn kracht!”
Dit is het voorrecht van kinderen van God, dit te weten en dit te mogen geloven. En in een tijd als waarmee we nu mee te maken hebben, komt het er op aan. Brengt het ons in paniek, of brengt alles ons juist dichter bij deze God en bij deze rust ? Nood leert bidden ? Ja, en dat mag, daar is niets mis mee. God zal ons nooit verwijten “jaja, nu weet je Mij zeker weer ineens te vinden hè ?” Nee ! Hij is als Vader al lang ontzettend blij dát we Hem weten te vinden, want Hij wil er juist volop voor ons zijn!
En hoe mooi is het, wanneer we dat niet voor onszelf houden, maar juist ook misschien nú daar anderen – die God nog niet kennen – mee kunnen helpen. Anderen die wel angstig of erger worden. Niet om hen te bekeren, maar om hen te helpen, te bemoedigen, te troosten.
God regeert. Zelfs al zien we daar misschien niets van, maar het loopt Hem niet uit de hand, nooit ! Bij Hem zijn we veilig, nu en tot in eeuwigheid. Misschien gaat dat ons verstánd te boven en snappen we niet hoe het precies werkt allemaal, maar wanneer we het in ons hárt kunnen laten dalen, geeft dat de troost, kracht, bemoediging die we állemaal nodig hebben.
God zegene ons en geve dat we tot een zegen mogen zijn met en vanuit dit alles !
Ds Alfons van Vliet
